“眉皱丝干独不匀”的意思及全诗出处和翻译赏析

yǒng liǔ èr shǒu
咏柳二首

dài lù hán yān chǔ chù chuí, zhàn huáng yáo lǜ nèn cēn cī.
带露含烟处处垂，绽黄摇绿嫩参差。
zhǎng dī wèi jiàn fēng piāo xù,
长堤未见风飘絮，
guǎng mò chū lián rì yìng sī.
广陌初怜日映丝。
xié bàng huà yán tōu wǔ tài, dī lín zhuāng gé xué chóu méi.
斜傍画筵偷舞态，低临妆阁学愁眉。
lí tíng bù fàng dào chūn mù, zhé jǐn fú yán qiān wàn zhī.
离亭不放到春暮，折尽拂檐千万枝。
xián huā yě cǎo zǒng zhēng xīn, méi zhòu sī gàn dú bù yún.
闲花野草总争新，眉皱丝干独不匀。
qǐ qǔ dōng fēng cán qì lì, mò jiào xū dù yī nián chūn.
乞取东风残气力，莫教虚度一年春。