“风冷松高猿狖吟”的意思及全诗出处和翻译赏析

rén shēn suì chéng mìng zhī rèn gàn yáng zài guò lú shān guó xué gǎn jiù jì liú jūn míng fǔ
壬申岁承命之任淦阳再过庐山国学感旧寄刘钧明府

sān shí nián qián gòng kǔ xīn, náng yíng céng jì cǐ yān cén.
三十年前共苦辛，囊萤曾寄此烟岑。
dú shū dēng àn xián yún zhòng,
读书灯暗嫌云重，
sōu jù shí píng lián xiǎn shēn.
搜句石平怜藓深。
gè lì huàn tú bēi jù sàn, jǐ kàn shí bèi huò fú shěn.
各历宦途悲聚散，几看时辈或浮沈。
zài lái wù jǐng hái yī jiù, fēng lěng sōng gāo yuán yòu yín.
再来物景还依旧，风冷松高猿狖吟。