“缰鏁拘挛正可嗟”的意思及全诗出处和翻译赏析

hé wú zhòng shù lóng tú jì dé rén zhì zhèng bǐ bù èr shǒu
和吴仲庶龙图寄德仁致政比部二首

dào gǔ xiān fēng shàn shì huá, kěn jiāng fán yù hùn ní shā.
道骨仙风擅世华，肯将璠玉混泥沙。
qián láng wèi lǎo cí cháo lù, ào lì guī lái xué dào jiā.
潜郎未老辞朝路，傲吏归来学道家。
yì shì zi jīng jiāng shù shí, qīng rú zhōng sàn běn cān xiá.
逸似子荆将潄石，清如中散本餐霞。
yīng sī píng rì shì cháo kè, jiāng suǒ jū luán zhèng kě jiē.
应思平日市朝客，缰鏁拘挛正可嗟。