“耐寒蛱蝶何自来”的意思及全诗出处和翻译赏析

xuě zhōng guān méi huā
雪中观梅花

pò è jiāng méi zhēng chū tǔ, hàn gōng miào xiāng wén bǎi bù.
破萼江梅争初吐，汉宫妙香闻百步。
nài hán jiá dié hé zì lái, rào huā piān piān nà rěn qù.
耐寒蛱蝶何自来，绕花翩翩那忍去。
yōu fāng bù zài wèi zōng pǔ, jué sú yùn gāo wú zuì xǔ.
幽芳不载蔚宗谱，绝俗韵高吾最许。
zhí yí téng wáng bǎi fú tú, dàn mò rú háo tiān lǎo shù.
直疑滕王百幅图，淡墨濡毫添老树。
lěng ruǐ shū zhī zhěng fù xié, yǐ zhàng shí shí àn xiāng dù.
冷蕊疏枝整复斜，倚杖时时暗香度。
xī wú bì yuè xuán zhōng tiān, lìng qú jiāo guāng yìng dàng hù.
惜无璧月悬中天，令渠交光映当户。
mò zuò xǐng yī yī dí fēng, yào kàn bīng zī jiāo xié shǔ.
莫作醒伊一笛风，要看冰姿娇挟曙。