“佩刀匕首都弃置”的意思及全诗出处和翻译赏析

jiàn piān cì yuán rǔ gōng yùn
剑篇次元汝功韵

yáng jīn wèi hún yīn wèi pò, bǎi liàn níng róng gòu nì shí.
阳金为魂阴为魄，百炼宁容垢腻蚀。
chū xiá fēng yún lǐn lǐn hán, guān zhě dǔ qiáng jiē pì yì.
出匣风云凛凛寒，观者堵墙皆辟易。
fā xíng lì rèn sī yī shì, pèi dāo bǐ shǒu dū qì zhì.
发硎利刃思一试，佩刀匕首都弃置。
jīng ní lù jǐn sì hǎi qīng, yīng háo shǐ wèi píng shēng zhì.
鲸鲵戮尽四海清，英豪始慰平生志。
cháng hé qiáo yuè àn fēng shā, gāo shān dà zé pán lóng shé.
长河乔岳暗风沙，高山大泽蟠龙蛇。
jūn jiā zì yǒu shàng fāng cì, bù xū jí shì kōng xū jiē.
君家自有尚方赐，不须嫉世空吁嗟。
cāo zhōu dù jiāng wù yú pò, zhōng liú zhǎn jiāo píng dì guò.
操舟渡江勿虞破，中流斩蛟平地过。
tiān xià cāng shēng nài ruò hé, ān shí qiě qǐ dōng shān wò.
天下苍生奈若何，安石且起东山卧。