“山中春笋正堪煨”的意思及全诗出处和翻译赏析

sòng sūn jūn wén hái tóng lú èr shǒu
送孙君文还桐庐二首

shí wéi yùn wǎng qǐ wú cái, lǎo qì zhēng róng ài jiǔ gāi.
时违运往岂无才，老气峥嵘隘九垓。
màn shì yǒu shēng xú yǎn guó, fù guī bù kuì zǐ líng tái.
漫仕有声徐偃国，赋归不愧子陵台。
xiāng féng kǔ yǔ ní shuāng jī, kě jí qíng hú fàn yī bēi.
相逢苦雨泥双屐，可及晴湖泛一杯。
hū yòu chèn cháo shàng tóng lài, shān zhōng chūn sǔn zhèng kān wēi.
忽又趁潮上桐濑，山中春笋正堪煨。