“我逃微责去汶远”的意思及全诗出处和翻译赏析

wǎn léi shàng shū sàng guī èr shǒu
挽雷尚书丧归二首

bān cháo céng gòng duō jiān rì, cǎo shū xiāng guò tài xī shí.
班朝曾共多艰日，草疏相过太息时。
fú qǐ yì lún qiān gǔ tòng, huàn xǐng zhōng pò jiǔ yuán bēi.
扶起斁伦千古痛，唤醒忠魄九原悲。
wǒ táo wēi zé qù wèn yuǎn, gōng zuò gāo míng chū zhòu chí.
我逃微责去汶远，公坐高名出昼迟。
wēi jí yī zhāo hái bìng mìng, jǔ tóu diān shà yù ān zhī.
危急一朝还并命，举头颠厦欲安之。