“侏儒太饱朔方饥”的意思及全诗出处和翻译赏析

sòng jìn shì wàn zhī gǔ
送进士万知古

jīng míng xíng xiū tú ěr wèi, yī míng lǚ diǎn chūn guān wéi.
经明行修徒尔为，一名屡点春官闱。
shí zhī bù lì fēi zhàn zuì, guī shān qiě zhe lǎo lái yī.
时之不利非战罪，归山且著老莱衣。
qīng shí tān jiàn chéng kān chǐ, zhū rú tài bǎo shuò fāng jī.
清时贪贱诚堪耻，侏儒太饱朔方饥。
nán ér huì yǒu jí qīn lù, ān néng quán shí jiǔ dī méi.
男儿会有及亲禄，安能泉石久低眉。
shù shū yī jiù xī rù quē, zhuàng xīn qián yǔ qīng yún qī.
束书依旧西入阙，壮心潜与青云期。
qiū fēng niǎo niǎo gū hún duàn, gǔ dào tiáo tiáo qù mǎ chí.
秋风袅袅孤魂断，古道迢迢去马迟。
jì chēng qí dé bù chēng lì, shén jùn wéi yīng bó lè zhī.
骥称其德不称力，神骏唯应伯乐知。