“瓦霜砖日合寒晴”的意思及全诗出处和翻译赏析

hé jiāng jǐng xīng
和姜景星

wǎ shuāng zhuān rì hé hán qíng, zuì ài yōu chuāng yuǎn shì shēng.
瓦霜砖日合寒晴，最爱幽窗远市声。
lǎn qù zhù shū zhuī guǎn gé, xián lái dú yì wán zhōu chéng.
懒去著书追管葛，闲来读易玩周程。
láo xīn wèi bì néng qí wù, guǎ yù cái kān lùn yǎng shēng.
劳心未必能齐物，寡欲才堪论养生。
shī jiǔ bù shén hé yòng bo, le zhī shēn shì dùn ér hēng.
蓍久不神何用卜，了知身世遯而亨。
kāi biàn méi huā là jiàn cán, yòu chuán xīn lì suì gèng duān.
开遍梅花腊渐残，又传新历岁更端。
shū shēng ài rì wéi chóu wǎn, zhì zǐ qiāo bīng bù pà hán.
书生爱日惟愁晚，稚子敲冰不怕寒。
jiǔ yā yǐ chōu pēi kě bō, shī tí là zhǐ mò nán gàn.
酒压蚁篘醅可拨，诗题蜡纸墨难干。
huàn yóu dé shì jiā jū lè, yī zhěn sān gān mèng mèi ān.
宦游得似家居乐，一枕三竿梦寐安。