“菜有蘋蘩信可羞”的意思及全诗出处和翻译赏析

bǐng chén èr yuè shàng dīng shì diàn zhì zhāi yú jīng shǐ gé chéng jùn liáo
丙辰二月上丁释奠致斋于经史阁呈郡僚

pàn shuǐ fèn míng jì jiù yóu, shàng dīng cí shì dé chóng xiū.
泮水分明记旧游，上丁祠事得重修。
yīn yí jīn shí yí yóu zài, cài yǒu píng fán xìn kě xiū.
音遗金石疑犹在，菜有蘋蘩信可羞。
lǎo wǒ jīn cán jùn wén xué, zhū shēng shì mì sì xiāng hòu.
老我今惭郡文学，诸生试觅汜乡侯。
miǎn huái ān dìng guī mó yuǎn, jié gé chéng xī zuì shàng tou.
缅怀安定规模远，杰阁城西最上头。