“爷首高飞愧鸿鹄”的意思及全诗出处和翻译赏析

xiá zhōng chóng jiǔ yǐ jú yǒu huáng huá fēn yùn dé jú zì
峡中重九以菊有黄华分韵得菊字

jiāng hú làng zǒu jiē lù lù, wǎng wǎng jiā shí wàng jì lù.
江湖浪走嗟碌碌，往往佳时忘记录。
jīn zhāo xiá lǐ zuò chóng yáng, jié wù suī tóng gǎn shū sú.
今朝峡里作重阳，节物虽同感殊俗。
zhōng rì xuán yōu tuān lài jiān, hé rén wéi chàng huáng huā qū.
终日悬忧湍濑间，何人为唱黄花曲。
shàng xǐ zūn léi yú jiù pēi, bù rán hé yǐ wèi xiāo suǒ.
尚喜樽罍余旧醅，不然何以慰萧索。
měi sī zài jiā tiān qì hǎo, yī wèng chuáng tóu bō hán lǜ.
每思在家天气好，一瓮床头拨寒绿。
sú shú wèi shú huàn kè yǐn, fù mà ér cháo zuì bù dá.
俗熟未熟唤客饮，妇骂儿嘲醉不答。
zhǐ jīn nà néng wèn tián sè, kuàng shì míng zūn nán zhòng dé.
只今那能问甜涩，况是名樽难重得。
wǎn xíng jiāng gān jiàn lí luò, xiǎo yǔ fēi fēi mào cóng jú.
晚行江干见篱落，小雨霏霏冒丛菊。
ruò cóng zhǔ rén mì shù zhī, jīn yīng wèi tǔ xīn yì zú.
若从主人觅数枝，金英未吐心亦足。
guī chā tóng píng duì qīng zhuó, yíng dù yáo shū xuǎn chéng lì.
归插铜瓶对清酌，营度肴蔬选橙栗。
zhū yú zài shǒu huā zài tóu, qǐ wǔ kuáng gē wàng wèi kè.
茱萸在手花在头，起舞狂歌忘为客。
rén qíng yī zhǒng wú guì jiàn, yú lì yóu néng dào tóng pú.
人情一种无贵贱，余沥犹能到僮仆。
yuān míng gù shì xī huáng rén, yāo bù kě zhé dài nán shù.
渊明固是羲皇人，腰不可折带难束。
bái yī dà zì shèng dū yóu, qiān gǔ yīn qú zhòng sī jié.
白衣大自胜督邮，千古因渠重斯节。
wǒ xíng sì fāng yì hé shì, cǐ fù néng xū jǐ guī cuō.
我行四方亦何事，此腹能须几圭撮。
bìng tóu jī wù bù zì yàn, yé shǒu gāo fēi kuì hóng hú.
并头鸡鹜不自厌，爷首高飞愧鸿鹄。
jiǔ lán dú sòng guī lái zhāng, zuì miàn rú chēng bèi rú wò.
酒阑独诵归来章，醉面如頳背如沃。